,,Życie pszczół" nie jest naukową monografią, ani zbiorem eksperymentów i obserwacji zebranych w ciągu wielu lat studiowania pszczół. Autor zawarł w książce rzeczy znane prawie wszystkim, którzy choć trochę zajmowali się pszczołami. Opisuje rzeczywiste zachowania pszczół i cuda jakie zachodzą w ulu. Wiernie przedstawia przyrodnicze fakty, ale prezentuje je w barwny sposób. W zwięzły sposób przypomina prawdziwą historię pszczół rozpoczynającą się w XVII wieku wraz z odkryciami holenderskiego uczonego, Swammerdama, który stworzył właściwą metodologię badań naukowych. Stwierdził płeć królowej, którą do tej pory uważano za króla. Przedstawił urządzenia społeczne ula, wykonał doskonałe przekroje i rysunki plastrów, które nadal są wykorzystywane. Reaumur po części rozwiązał problem roju i rządów społecznych królowej oraz zajmował się misterną architekturą ula. Mistrzem i klasykiem wiedzy apidologicznej jest Franciszek Huber, który badaniom poświęcił całe życie. Proboszcz z Karłowic, Jan Dzierżon jako pierwszy skonstruował ul o ruchomych ramkach, a zrekonstruował go Langstroth. Mehring podsunął pszczołom gotowe plastry. Hruszka wynalazł smelator pozwalający na wydobycie miodu za pomocą wirówek bez naruszania plastrów. Historia pszczelarstwa jest niezwykła i fascynująca.