Spośród 10 czynnych uzdrowisk w latach 1951-1966, znajdujących się na obszarze całych Sudetów polskich, trzy z nich (Cieplice Śląskie, Czerniawa-Zdrój i Świeradów-Zdrój) usytuowane były w Sudetach Zachodnich. Wcześniej działające na tym obszarze dwa uzdrowiska (Jerzmanice-Zdrój i Opolno-Zdrój) już nie funkcjonowały, a trzecie (Bolków-Zdrój, znajdujące się na terenie Starych Rochowic) miało szansę na reaktywację i rozwój, ale ostatecznie nie zostało utworzone.

     Publikacja przedstawia miejscowości leżące w polskich Sudetach Zachodnich, spełniające warunki punktu 1., artykułu 2. ustawy o uzdrowiskach z 1922 roku, a więc te, które posiadają lub posiadały zdroje lecznicze lub cieplice. Są to przede wszystkim: Cieplice Śląskie-Zdrój leżące w Kotlinie Jeleniogórskiej oraz Świeradów-Zdrój i Czerniawa-Zdrój w Górach Izerskich. Można do tego dodać leżące na Pogórzu Kaczawskim Bolków-Zdrój (Stare Rochowice) i Jerzmanice-Zdrój, które w omawianym okresie nie funkcjonowały już jako uzdrowiska, ale warto je przypomnieć, szczególnie Bolków, który w tamtym czasie miał szansę stać się czynnym uzdrowiskiem. Nie podniosło się z upadku niewielkie uzdrowisko w Opolnie-Zdroju, leżące u północnego podnóża zachodniego krańca Gór Izerskich. Poświęcono mu więc niewiele miejsca, m.in. z braku materiałów źródłowych.

[fragment Wstępu]