Ośmioksiąg Tamten Lwów autorstwa Witolda Szolgini to niezwykła opowieść o Lwowie. Jest to prawdopodobnie największa ilość stron napisana o Lwowie przez jednego człowieka. Należy zwrócić szczególną uwagę na słowoTamten. Jest to bowiem opowieść o mieście którego już nie ma. Autor przeżył we Lwowie zaledwie 23 lata. Tamten Lwów zaczął pisać po ponad 40 latach od opuszczenia ukochanego miasta. Witold Szolginia posiadał ogromną wiedzę o Lwowie, jak napisał o nim Jerzy Janicki – jeden z jego najbliższych kolegów: „Absolutny rebe. Po papiesku nieomylny w sprawach lwowskich”.  

Witold Szolginia znany był czytelnikom ze swoich poprzednich lwowskich książek. Jego Dom pod żelaznym Lwem z 1971 r. był jedną z nielicznych książek o Lwowie która ukazała się w czasach gdy o Mieście pod Wysokim Zamkiem nie pisano prawie wcale. W 1988 założył wraz z przyjaciółmi w Warszawie Towarzystwo Miłośników Lwowa. Rok później zaczął wygłaszać w III Programie Polskiego Radia gawędy o Lwowie pt. Krajobrazy serdeczne. Audycje te stały się bezpośrednią przyczyną powstania ośmioksięgu Tamten Lwów. Całość ukazała się pierwszy raz w latach 1992-1997 nakładem Oficyny Wydawniczej Sudety z Wrocławia.

Tom czwarty „Tamtego Lwowa” nosi podtytuł „My,  lwowianie”. Mieszkańcy tamtego Lwowa zostali zapamiętani jako ludzie bardzo weseli. Czym się więc charakteryzował  homo leopoliensis, kto to był batiar i co to znaczy ćmaga? Skąd Ślepa Mińcia wiedziała dokładnie która jest godzina i kim był Lolu-Wariat? Co lwowiacy jadali w dzień powszedni, a co od święta? O tym wszystkim i innych lwowskich ciekawostkach można się dowiedzieć z tomu 4. Niezwykle ciekawy jest ostatni rozdział „Lwów się śmieje” – to zbiór autentycznych anegdot o słynnych mieszkańcach Lwowa, lekarzach, prawnikach, profesorach…
Do książki dołączona jest płyta DVD z filmem „Włóczęgi”. W rolach głównych – „Szczepko” i „Tońko”. To wspaniała komedia z 1939 roku. To właśnie z tego filmu pochodzi niezapomniany lwowski szlagier „Niech inni sy jadu..” bardziej znany pod tytułem „Tylku wy Lwowi…”